“Mensen met autisme kunnen soms moeite hebben met het begrijpen van figuurlijke taal”
Stel je voor dat iemand zegt: “Hij heeft het licht gezien.” Voor iemand met autisme kan dit klinken alsof de persoon daadwerkelijk een licht heeft gezien, in plaats van te begrijpen dat het betekent dat iemand eindelijk iets heeft begrepen of zich bewust is geworden van iets belangrijks. Deze persoon zou dan misschien verward zijn over hoe iemand letterlijk een licht zou kunnen zien en wat dat te maken heeft met begrip, wat voor anderen een grappige reactie kan zijn.
Dit voorbeeld benadrukt hoe mensen met autisme soms moeite kunnen hebben met het begrijpen van figuurlijke taal, wat tot humoristische situaties kan leiden.
Toen mij de vraag werd gesteld tijdens het diagnosetraject dacht ik eerst dat ik daar geen last van heb. Ik weet toch dat het niet letterlijk bedoeld is?! Ik ben een beelddenker en mijn eerste gedachte is vaak wel letterlijk, ik zie het beeld van een blij ei (vaak een paasei) maar direct daarna denk ik aan de juiste betekenis. Die humoristische situaties vinden dus vooral plaats in mijn hoofd, of bij de mensen waar ik mezelf durf te zijn.
- Hoe veel geld heb je op de bank? 🤷🏼♀️ een bank met een zak geld erop.
- Dat is een eitje! 🤷🏼♀️ een paasei, gebakken ei, gekookt ei
- Ik heb een gat in m’n hand. 🤷🏼♀️ au, kan je er doorheen kijken?
En het stopt vaak niet. Iedereen kent wel dat fragment van Ruben bij de lama’s als doventolk die “blikken in je ogen” uitbeeldt (zo niet, Google maar!). Mijn hoofd heeft regelmatig een Ruben bij álle liedjes die ik hoor. Als een privé voorstelling in mijn hoofd.